منطقه ی چادگان که امروز به عنوان یکی از شهرستانهای استان اصفهان شناخته می شود در گذشته های تاریخی در تغییرات و تحولات تقسیمات کشوری شرایط متفاوتی را تجربه نموده است. در دوره ی هخامنشی، برای اولین بار ایران توسط داریوش به سی قسمت بر اساس قومیت ها تقسیم گردید که در رأس هر قسمت یک والی قرار گرفت و با تصرف منطقه ای تبدیل به ایالات جدید شده، بر تعداد ایالات سی گانه افزوده می شد. یکی از این ایالات پرتیکان یا پاراتاک بود. این ایالت منطقه ی بزرگی را شامل می شد که زاینده رود از میان آن می گذشت. شهرستان کنونی چادگان نیز بخشی از آن به حساب می آمد. این شیوه در دوره ی سلوکیان، اشکانیان و ساسانیان نیز استمرار یافت؛ با این تفاوت که به والی به زبان یونانی ساتراپ می گفتند که در ایران نیز رواج یافت و در دوره ی ساسانی افزون بر آن، ایران به چهار قسمت دیگر تقسیم گردید از دوره ی ساسانی، دیگر نامی از پرتیکان و پاراتاک نیست. و کم کم در منابع راجع به این منطقه واژه فریدن به کار رفته است. نکته دیگر آن که در دوره ی باستان به ویژه دوره ی ماد و هخامنشی نامی از اصفهان به معنای شهر بزرگی در مرکز ایران، نیست و در حاشیه پرتیکان قرار دارد و در دوره ی ساسانی و پس از آن در دوره ی اسلامی که اصفهان به تدریج تبدیل به یکی از مهم ترین شهرهای جهان اسلام گردید، فریدن به یکی از بلوک آن تبدیل شد. بلوک فریدن در دوره ی اسلامی شامل منطقه ی وسیعی بود که شهرستان های چادگان، فریدن و فریدونشهر کنونی را شامل می شد و قسمتی از جبال را تشکیل می دادند. پس از آن در یک تقسیم بندی جزئی تر تا زمان مشروطیت از بلوکات اصفهان بوده است. هم چنین کریم خان زند هنگامی که در سال ۱۱۸۴ق/۱۱۴۹ش از منطقه دیدن کرد، فریدن را به چهار بلوک مجزا به نام های چادگان، ورزق، تخماقلو و گرجی تقسیم کرد و برای هر کدام ضابطی تعیین نمود که مالیات آن منطقه را جمع آوری نماید و حاکم بلوک گردد. از این روی کلبعلی بیک انانلو و سپس پسرش محمد علی بیک ضابطان بلوک چادگان شدند. در سال های پس از مشروطیت خوانین بختیاری در شکستن استبداد نقش مهمی ایفا کردند و پس از آن درخواست جدایی فریدن از اصفهان و الحاق به بختیاری را داشتند و نظر به مخالفت های مردم این منطقه با آن، چادگان و دیگر نواحی فریدن جزو قلمرو خان بختیاری گردید. این قالب تقسیمات، با روی کار آمدن حکومت پهلوی به هم خورد. در سال ۱۳۰۸ش فریدن از پنج ناحیه ی چادگان، چنارود، گرجی، کرچنبوت(تخماقلو) و ورزق تشکیل می شد که زیر نظر اصفهان بودند. رضا شاه که در صدد از بین بردن قدرت بختیاری بود، فریدن و چهارمحال را زیر نفوذ اصفهان قرار داد و در قانون تقسیمات کشوری که در دی ماه ۱۳۱۶ ش به تصویب مجلس شورای ملی رسید، اصفهان و یزد به عنوان استان دهم تعیین گردید. در این مدل تقسیمات که کشور به استان و استان به شهرستان و شهرستان به دهستان تقسیم می گردید، فریدن و چهارمحال با هم یکی از شهرستان های استان اصفهان به شمار رفتند. آنچه از اسناد بر میآید، در این مقطع بخش چنارود با دیگر نواحی چهار لنگ منطقه به جهت امنیتی و جلوگیری از قیام های احتمالی از جنس قیام علی مردان خان، به طور مجزا و زیر نظر فرمانداری واحد اداره می گردید. و در طی حکومت پهلوی اول فرماندار آن سرهنگ صادق فروهر بود. در تاریخ ۲۷/۳/۱۳۲۵ ش بنا به پیشنهاد وزارت کشور، هیأت وزیران تصویب نمود بخش فریدن که به موجب تصویب نامه شماره ی ۲۲۷۸۲ -۲۹/۱۱/۱۳۲۲ از اصفهان جدا و تابع شهرکرد گردیده بود، با انضمام بخش آخوره به آن در تصویب نامه شماره ی ۱۰۸۴۲/۷۷۲ به شماره ی ۳۵۱۵۷ تبدیل به شهرستان مجزای فریدن و تابع استان دهم شد. بر این اساس منطقه ی چادگان یکی از دهستان های فریدن شد که دهستان به مرکزیت چادگان اداره می گردید. تا آن که: «هیأت وزیران در جلسه مورخ ۲۰/۱۲/۱۳۳۷ بنا به پیشنهاد شماره ۱۱۸۱۳۸ /۸۱۳۹ /ل ۱۸/۱۲/۳۳۷] ۱ [وزارت کشور باستناد تبصره ۲ ماده۲ قانون تقسیمات کشور تصویب نمود دهستان چادگان تبدیل به بخش گردد». شایان ذکر است، بین سال های ۱۳۱۷ و ۱۳۱۸ از طرف وزارت کشور اقداماتی برای تغییر محل بخش از داران به چادگان صورت گرفت. و نماینده ویژه اعزامی از وزارت کشور، چادگان را « کاملاً بهتر از اغلب دهات فریدن خصوصاً از داران» تشخیص داده و اظهار داشت: «به جزئی اقدام خیابان های وسیع ایجاد شود و بطور قطع صورت آبرومندی بهتر از نجف آباد پیدا خواهد کرد». با تبدیل چادگان به مرکز بخش، حرکت هایی در روند رشد آن آغاز گردید و پنج سال پس از آن در سال ۱۳۴۲ ش دارای شهرداری شد. تا دو سال بخشدار چادگان سرپرستی آن را نیز برعهده داشت ودر سال های پس از آن نیز به ندرت این مسأله تکرار شد. بخش چادگان تا سال ۱۳۸۱ ش یکی از بخش های فریدن است. این بخش دارای دهستانهای چنارود شمالی با ۳۴ روستا، چنارود جنوبی ۲۴ روستا و دهستان کبوتر سرخ با سیزده روستا بود و در مجموع بخش چادگان سه دهستان و هفتاد و یک روستا را در بر میگرفت. این بخش براساس تصویب نامه شماره ی ۴۷۵۲۶/ت ۲۷۰۱۷ک مورخ ۲۴/۹/۱۳۸۱ ش کمسیون موضوع اصل ۱۳۸ قانون اساسی از شهرستان فریدن منفک و به صورت شهرستان مستقل درآمد.

در سال ۱۳۸۱ش بخش چادگان از فریدن جدا شده به صورت مستقل، یکی از شهرستانهای استان اصفهان گردید. این شهرستان در محدوده ای به مختصات ۵۰ درجه و ۱۳ دقیقه تا ۵۰ درجه و ۵۱ دقیقه طول شرقی و ۳۲ درجه و ۳۲ دقیقه تا ۳۲ درجه و ۵۸ دقیقه عرض شمالی واقع شده است. بنابراین از طولی معادل ۸/۳۸ دقیقه یا ۹/۵۸ کیلومتر و عرضی معادل ۶/۲۵ دقیقه یا ۱/۴۷کیلومتر برخوردار است. هم چنین شهرستان چادگان در فاصله ی تقریبی ۱۱۵ کیلومتری غرب شهر اصفهان(مرکز استان) قرار گرفته که از سمت شمال و شمال شرق با شهرستان تیران و کرون از سمت شمال غرب با شهرستان فریدن از سمت غرب با شهرستان فریدونشهر و از جنوب با استان چهارمحال و بختیاری هم جوار است